بنابراین گزارش، وی درباره ضرورت پرورش ذائقه مخاطب در گفتگو با سینماپرس ادامه داد: منظور ازسینما در قالب یک صنعت، صنعتی است که کالای فرهنگی تولید می کند و مانند هر کالای دیگری به بازار کار، نیاز سنجی مخاطب و سودآوری اقتصادی هم می‌اندیشد.

وی در عین حال تأکید کرد: تا زمانی که سینما رونق گسترده نداشته باشد و در سبد هزینه های عمومی مردم به صورت دائم و گسترده وجود نداشته باشد سخن گفتن از تاثیر عمومی و فرهنگی آن معنا ندارد در حال حاضر حتی فیلم های میلیاردی با توجه به قیمت بلیط در نهایت چند صد هزار نفر تماشاگر دارند و این تعداد نسبت به جمعیت ۸۰ میلیونی اساسا به چشم نمی آیند بنابراین در چنین شرایطی صحبت از تاثیر فرهنگی بی مورد است. به تعبیری تأثیر فرهنگی سینما بر مردم منوط به تغییر سیاستهای مدیران سینمایی است.

وی افزود: تا اینجا اگرچه درحال تغییر این دیدگاه هستیم اما هنوز بسیاری از مدیران حمایت کننده تولید سینما بین یک فیلم سرگرم کننده و یک فیلم به اصطلاح فرهنگی و ارزشی تفکیک قائل می‌شوند، نتیجه این نگاه در مدیریت پس از انقلاب وجود داشت که انبوه فیلم‌ها با هزینه های کم و زیاد ساخته شدند و بسیاری از آنها حتی اکران نشدند یا اکران های بسیار ضعیفی داشتند. در حالی که در سینمای هالیوود بیش از هر چیز به ساخت فیلمی فکر می‌کنند که فروش چند صد میلیونی و میلیاردی داشته باشد. تنها با این رویکرد است که می توان در سال ده‌ها فیلم ساخت که هم درآمدهای سرشار نصیب تهیه کنندگان کند و هم پیام و فرهنگ مورد نیاز سازنده را اشاعه دهد.

این منتقد و روزنامه نگار ادامه  داد: در حالی که در بین ما به صرف داشتن پیام مناسب یا ارزشی تلقی شدن فیلم، سینما از تماشاگر خالی شده است بنابراین نخست رویکرد مدیران باید چنین باشد که در زمان حمایت از اثرسینمایی نخست، اشتیاق به ساخت فیلمی داشته که بیش از هر چیز مردم حاضر باشند برای تماشای آن پول بدهند، در غیر اینصورت روند فیلمسازی بدون مخاطب همچنان ادامه خواهد شد و فیلم ها تنها رضایت مالی و روحی فیلمساز را تامین می کند، پس از آن باید به استاندارد سازی سینما فکر کرد از فیلمنامه تا تجهیزات فنی سینما در مقابل هم سالن سازی و سالن هایی که رفاه نسبی برای تماشاگر را ایجاد کنند. نمونه موفق آن ساخت پردیس‌های سینمایی است.

اکبرلو با بیان اینکه در یک کار پژوهشی به این نتیجه رسیده‌ایم نزدیک به نیمی از فروش سینماهای کل ایران به فروش پردیس‌های سینمایی تهران و یکی دو پردیس دیگر در شهرستان اختصاص دارد اذعان کرد: همچنین در این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که بسیاری از مخاطبان این پردیس ها کسانی بودند که پیش از آن اساسا به سینما نمی‌رفتند یعنی تعدد سالنهای پردیس ها امکان انتخاب می دهد، همچنین محیط آرام و فرهنگی آن به همراه همجواری با مراکز خرید و تفریحی در کنار فضای سبز و پارکینگ مناسب در مجموع فضای مناسبی برای ایجاد انگیزه در خانواده‌ها به منظور حضور در سینما ایجاد کرده است. بی‌توجهی به این عوامل سبب می شود که همواره چشم انتظار معدود فیلم هایی باشیم که بتوانند به فروشی دست یابند و گیشه سینما را تکانی بدهند و البته انبوه فیلم‌هایی که اساسا اکران نمی‌شوند و یا به سودآوری نمی‌رسند.

وی ادامه داد: اگر معتقدیم سینمای آمریکا در حال فرهنگ‌سازی یا تاثیر بر سبک زندگی مردم در جهان است به این دلیل است که یک فیلم در هزار سالن و برای میلیون ها تماشاگر به نمایش درمی آید در چنین مقیاسی است که می توان از تاثیر فرهنگی سخن گفت.

اکبرلو درباره نقش دولت در تغییر ذائقه مخاطب خاطرنشان کرد: تجربه چند دهه گذشته نشان داده است که فیلمسازی دولتی به جایی نمی رسد همه دولت‌ها از بخشی از فیلمسازان حمایت کردند و حتی بودجه های میلیاردی را در اختیار آنها قرار دادند اما در میان صدها فیلم دولتی ساخته شده انگشت شمارند فیلمهایی که حتی مدیر حمایت کننده با قاطعیت بتواند از آن به عنوان یک فیلم شاخص مردمی و ماندگار سخن بگوید، حتی اگر چنین ادعایی داشته باشند در مواجه با مردم، مردم صحبت دیگری خواهند داشت. بنابراین باید این تجربه شکست خورده را به کنار گذاشت و فیلمسازی را به بخش خصوصی سپرد و دولت زمان و بودجه و نیروی خود را صرف زیر ساخت‌ها کند، زیر ساخت هایی مانند ساخت سالن و افزودن به تجهیزات فنی سینما.

وی یادآور شد: البته ساخت سالن به معنای اینکه دولت انجام دهد مطرح نیست بلکه در این صورت به همان آفت فیلمسازی دچار خواهیم شد یعنی هم اکنون چندین سالن مجهز دولتی در تهران و شهرستان وجود دارد اما یا تعطیل هستند و یا از آنها استفاده مقطعی می شود، کار دولت باید ایجاد تسهیلات و تدوین قوانین و ضوابطی باشد که ورود سرمایه بخش خصوصی را در عرصه ساخت سالن، تجهیزات فنی و تولید فیلم آسانتر کند.

اکبرلو درباره تاثیر شبکه های ماهواره‌ای بر کاهش ذائقه مخاطب یادآور شد: رسانه هایی که می توانند درمورد سینما اطلاع رسانی کنند می توانند به گسترش فرهنگ فیلم دیدن کمک کنند اما در نهایت با نبود فیلم خوب و کمبود سالن مطلوب مردم حتی به رایگان هم استقبال چندانی نخواهند کرد.